รายการวิทยุ "มิโคราจิ" เดือน ก.พ. 2025

เริ่มเดือน ก.พ. แล้ว มาตามมิโคราจิกันต่อเลย

6 ก.พ. 25 (เช้าวันที่ 7 ก.พ. 25)

ภาพจากรายการ

พี่ลุงบอกว่า 「2 ก.พ. เทศกาลเซ็ตสึบุน หรือเทศกาลปาถั่ว (ความเชื่อว่าปาเพื่อไล่สิ่งชั่วร้าย หรือไล่ยักษ์) มาถึงแล้วนะครับ ทุกคนปาถั่วกันแล้วใช่มั้ยครับ แล้วก็กินเอะโฮมากิ (ข้าวห่อสาหร่าย) กันหรือยัง ผมน่ะปกติก็อาศัยอยู่บนโลกสวรรค์ ที่นั่นน่ะยักษ์ไม่มาหรอก ผมเลยไม่ได้ปาถั่ว เมื่อวันก่อนที่ร้านสะดวกซื้อ พอเดินเข้าไปก็เจอเขาขายถั่ว ขายหน้ากากกัน ก็คิดว่ามีคนซื้อแหละที่ร้านสะดวกซื้อ แล้วทุกคนล่ะปาถั่วกันหรือยังครับ น่าจะปากันเรียบร้อยแล้วแหละนะ แต่ว่าถ้าไม่ได้อยู่กับครอบครัวคงไม่มีโอกาสได้ปาหรอกถ้าอยู่คนเดียว พอมีคนบอกว่าอาจจะมียักษ์อยู่ก็ได้ ก็ไปหาปาถั่วจากระเบียง แต่นั่นจะถูกโกรธเอาได้นะ เพราะงั้นอย่าไปปาจากระเบียงกันนะครับทุกคน ส่วนเอะโฮมากิน่ะ ขายที่ร้านสะดวกซื้อ หรือซุปเปอร์กันอยู่แล้ว แต่แบบผมน่ะไม่เคยซื้อมาเลย แล้วทุกคนกินกันมั้ยครับ ทิศมงคลของปีนี้คือทิศตะวันตกเฉียงใต้ ให้เราหันหน้าไปกินในทิศนั้น ผมก็อยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้ด้วย พอผ่านวันที่ 2 ก.พ. ไปก็ยังทันอยู่ ถ้าตอนนี้ได้เอะโฮมากิเพิ่มก็ดีนะ แน่นอนว่าท่าทางตอนกำลังกินต้องน่ารักแน่ๆ ครับ ท่าทางแบบฮาๆ ใครก็ตามก็จะอยู่ในท่าฮาๆ แบบนั้นแหละนะ ทุกคนในท่าอ้าปากน่ารักๆ แบบนั้น ก็อย่าลืมหันไปทางทิศตะวันตกเฉียงใต้กันนะครับ ขอให้ปีนี้เป็นอีกปีที่มีแต่เรื่องดีๆ นะครับ ง่ำๆ」

จากนั้นเริ่มเปิดเพลง Kono ha

「จะขอภาวนาให้ผู้ฟังมีความสุข มาฟังเพลงในค่ำคืนของมิโคราจิ โดยมิโคโตะ ซิกแซกในวันพฤหัส กับ Audee connect ในช่วงมิโคทอล์กครับ」

เปิดเพลง Kono ha ต่อ

「Audee conncet วันพฤหัสกับมิโคราจิ โดยมิโคโตะ ซิกแซก เข้าสู่เดือนที่ 2 แล้วนะครับ เริ่มชินกันหรือยังครับ ชินไปประมาณ 1 มิลแล้วหรือยังนะ นิดนึงก็มีค่านะครับ 1 มิล 2 มิล 3 มิล กับการมาจุติของเทพมิโคโตะ ถมๆ กันกลายเป็นภูเขา นี่ก็ค่อยๆ เติบโตขึ้นที่ละ 1 มิลแล้วสักวันก็โตใหญ่ขึ้น และอยากพยายามไปในแต่ละวันอีก ฝากทุกคนด้วยนะครับ แล้วก็สัปดาห์นี้มีข้อความจากทั่วประเทศส่งมามากมาย ต้องขอขอบคุณนะครับ จะขอเริ่มเลย」

ข้อความที่ 1 : ใกล้จะวันวาเลนไทน์แล้ว ความทรงจำในชาติก่อน มีเรื่องเล่าแบบน่าตื่นเต้นไหมคะ เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยคะ
✨️พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「วาเลนไทน์ล่ะนะ เขามีวัฒนธรรมแบบนั้นกันด้วยเนาะ วาเลนไทน์ ตัวผมน่ะจะถูกพูดว่าเนื้อหอม ได้รับของขวัญมาเยอะแยะแน่ๆ ใช่มั้ยล่ะไรงี้ แต่อะไรแบบนั้นน่ะไม่มีเลย ก็ปกติธรรมดานะครับ มีแต่แบบสมัยประถม ตอนนั้นมีบุคลิกไม่สุงสิงกับคนอื่น เป็นเด็กประถมที่ใส่กางเกงขาสั้นแบบอารมณ์เด็กต่างจังหวัด แต่จะเล่นซนหยอกล้อตลอด 24 ชม. เพราะได้รับอิทธิพลมาจากการ์ตูนเครย่อนชินจัง จะทำหน้าตาแปลกๆ ตลอด เลยไม่มีความเนื้อหอมอะไรเลย พอเข้ามัธยม จะมีความหยิ่งยะโสนิดนึง และดูเฉิ่มๆ ก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ ก็จะมีคนที่เขาเหนือยิ่งกว่าเราอยู่ อย่างเจ้านั่นโคตรจะเนื้อหอมเลยก็แอบคิดว่า เออ ดีจังเลยนะ พอเห็นเจ้านั่น ก็มานึกได้ว่าตัวเรามันไม่ใช่คนประเภทนั้นเลยนะ ก็เคยคิดว่าอาจจะเป็นคนที่ดูป๊อปแบบนั้น แต่คนที่มีความโดดเด่นนั้นที่ได้รับการเอาใจต่างๆ ก็จะเป็นคนที่เก็บตัวไม่ยุ่งกับใคร ก็ดีเหมือนกันนะ  พอเห็นคนที่เป็นแบบนั้น ก็มามองตัวเองว่านั่นไม่ใช่งานของตัวเองเลย เพราะรู้สึกประมาณนั้น ในอนาคตตัวเองแบบนี้มักจะถูกคนพูดว่า แปลกประหลาดในงานที่ทำ แต่ก็ไม่เคยคิดฝันมาก่อนนะครับ ว่าชีวิตเราเนี่ยจะมีอะไรเกิดบ้าง ไม่รู้เลยจริงๆ นะ อันนี้เป็นเรื่องที่น่ายินดีนะแต่แอบเหมือนนินทาเลย ต้องขออภัยด้วยนะครับ และก็ไม่มีเรื่องเล่าที่ทำให้ใจเต้นรัวด้วยสิ แต่ว่าตอนนี้อาจจะเนื้อหอมสุดเลยก็ได้นะ เพราะทุกคนส่งข้อความมาหาเยอะมากๆ ผมที่ช่างดูเนื้อหอมต้องขอขอบคุณจริงๆ ครับ 」

ข้อความที่ 2 : เมื่อความทรงจำในชาติก่อน เคยทำงานพาร์ทไทม์อะไรมาบ้างคะ ดูท่าจะทำหลายอย่าง ช่วยเล่าให้ฟังหน่อยนะคะ
✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「ผมทำเยอะจนนับไม่ถ้วนเลยล่ะ ทำอะไรลำบากๆ มาบ้างนะ ผมน่ะในช่วงที่ยังเก้ๆ กังๆ กับโลกวิช่วลเค แน่นอนว่าวิช่วลเคน่ะจะต้องแต่งตัวสีสันฉูดฉาด ทำสีผมทองๆ ไว้ผมยาว และเจาะหน้าใส่จิว ตอนแรกก็ไม่มีงานที่จะสามารถทำได้หรอก เลยหาทำงานที่ชาวบ้านเขาไม่อยากทำกัน งานชั่วคราวมันมีเยอะอยู่ล่ะ มันมีอะไรน่ากลัวๆ อยู่ ตอนนี้น่ะยังไม่ลืมเลย แบบว่าเป็นงานสุ่มอ่า จะไม่มีทางรู้ได้เลยว่างานที่จะต้องทำเป็นงานแบบไหน ถึงจะบอกว่างานแบบนั้นอ่าไม่ชอบเลย แต่เพราะเขาไม่ถามไง พอวันไหนว่างก็จะเรียกมาทำเลย ในหัวข้อการรับสมัครน่ะ เขียนแค่ว่างานยกของ จะให้ยกอะไรนะ และพอวันจริงก็ไปที่โรงงานถึงได้รู้ว่างานอะไร ความโหดร้ายในชีวิตที่เจอมาน่ะ เล่าได้ชั่วกัปชั่วกาลเลย มีช่วงของชีวิตที่เงินไม่มีซักแดงเดียวด้วยนะ ในกระเป๋าสตางค์น่ะ แม้แต่ 5 เยนยังไม่มี ก็คิดๆ ว่าจะทำไงดีนะ ก็ไปเจอเขารับสมัครงานรายวัน เป็นงานลำเลียงของจากสายพาน แต่อะไรก็ได้อ่าตอนนั้น ไม่มีเงินแล้วอ่าขึ้นรถไฟก็ไม่ได้ แล้วเขาให้ไปรวมตัวกันตั้งแต่ 7 โมงเช้า ระยะทางก็แสนไกล เลยเดินเท้าไปตอนตี 1 ล่วงหน้า 1 วัน พอเช้า 7 โมง ขาเริ่มอ่อนล้า ก็ตรงไปของานเขาตรงๆ เลยว่าของานง่ายๆ ให้ผมทำหน่อย ไม่ว่างานไหนก็เอามา จากนั้นก็ได้ทำงานขนยางล้อรถจากบนสายพานแบบทำคนเดียวเลย ทำไปใน 1 วัน และไอ้ล้อรถนั่นน่ะหนักเป็นบ้า ลำบากกว่างานก่อนหน้านี้ที่เคยทำเป็น 10 เท่าเลย จากนั้นก็ได้กลับบ้าน แต่วันถัดมาเหมือนจะขยับตัวไม่ได้เลย ตอนเช้าตื่นมาอย่างกับเป็นอัมพาตซึ่งไม่เคยเป็นมาก่อน เรียกว่าปวดกล้ามเนื้อมั้ยนะ ก็ไม่ใช่ ร่างกายที่ขยับไม่ได้ตอนนั้นราวๆ 1 ชม. แล้วก็นอนอยู่บนที่นอนไปแบบนั้น ประสบการณ์แบบนั้นมีเยอะมากเลยล่ะ แค่งานพาร์ทไทม์นี้ก็เล่าไป 5 นาทีละ」
  
ช่วงมิโคโตะ โนะ โอโตะดามะ

「มิโคโตะ โนะ โอโตะดามะ คืนนี้มาในหัวข้อ Respect ซึ่งส่งเพลง Numb ของ Linkin Park ให้ทุกคนฟังไปนั้น เท่จังเลยนะครับ เหมือนเป็นเพลงตัวแทนเลย ถ้าให้พูดเนี่ยถือว่าเป็นเพลงของ Linkin Park ที่มีชื่อเสียงเอามากๆ สมฐานะเสียจริง ซึ่งผมก็ได้รับอิทธิพลมาจากพวกเขาด้วย ซิกแซกก็มีส่วนที่ถูกสะท้อนจากพวกเขามาพอสมควรเลย อย่างซาวน์ หรือส่วนประกอบของตัวเพลง แน่นอนว่าเสียงของคุณเชสเตอร์มีอิทธิพลต่อการร้องเพลงของผมอย่างมาก เช่น เสียงคำรามดังๆ ส่วนที่สวยแบบคลีนโทนน่ะ คือประเด็นสำคัญ แน่นอนเลยว่าส่วนคลีนน่ะมันเพราะสุดๆ เท่มากๆ อารมณ์ฟังดูแล้วแบบเสียงหล่อน่ะครับ ในส่วนท่อนกลางก็ใช้เสียงเอฟเฟกต์ด้วย ก็คือได้รับอิทธิพลมาเต็มๆ เลย เพลงของผมเนี่ยบางทีก็จะออกเป็นทาง Linkin Park พอควรเลยล่ะครับ ทุกคนก็อาจจะมองออกว่า เออ จริงด้วย และยังมีเพลงของ Linkin Park อีกมากมายที่เป็นตัวตนของผม ยังไงก็คอยติดตามฟังกันนะครับ」  

จากนั้นพูดถึงเรื่องการสมัครเม็มเบอร์ชิพ ในส่วนของเดือน ม.ค. จะเป็น มิโคโมจิ ส่วนเดือน ก.พ. กำลังคิดอยู่

ข้อความที่ 3 : อยากได้ภาพตัวเองของท่านมิโคโตะที่อยู่บนเส้นแบ่งโลกทั้งสอง ที่จะหวนมาอีกครั้งในที่อีเว้นท์ที่แสน Popular เดือน ก.พ. วาเลนไทน์ เป็นท่านมิโคโตะกอดหัวใจ เดือน มี.ค. ฮินะซามะมิโคโตะซามะ เทศกาลตุ๊กตาฮินะ เดือน เม.ย. พิธีเข้าโรงเรียน ท่านมิโคโตะใส่หมวกที่เหมือนเด็กอนุบาล เดือน พ.ค. ท่านมิโคโตะขี่ธงปลาคาร์ฟ ก็อยากจะได้รูปที่ถ่ายตัวเองของท่านมิโคโตะจากที่ไหนซักที่ค่ะ
✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「ค่อนข้างน่ารักนะครับ อันนี้ถ้าตัวเองเขียนเองก็จะรู้สึกไม่กล้าพูดนะครับ แต่ก็จะลองไปคิดๆ ดู (พี่ลุงพูดไปขำไป) จะกลายเป็นเหมือนชอบตัวเองประมาณไหนมั้ยครับ จะไหวมั้ยนะ เขินนะครับ ตัวเองแสดงเอง ท่านมิโคโตะที่กอดหัวใจแต่จะทำท่าทางหงุดหงิดๆ น่ะ จะพยายามดู ถ้าอยากได้ล่ะก็จะพยายามนะครับ ยังไงก็เข้ามาเป็นสมาชิกกันนะครับ ถ้าเข้ามาไวภายใน 28 ก.พ. ก็จะได้ของขวัญพิเศษเป็นสติ๊กเกอร์ด้วน เหลืออีกเดือนนึงนะครับ ใครที่กำลังลังเลใจอยู่ ไม่ต้องกังวลนะ เข้ามากันเลยนะครับ และตอนนี้กำลังคุยอะไรต่างๆ นานา กำลังคิดว่าอยากลองเล่นดนตรีสดดู อันนี้น่ะอย่าพลาดฟังกันนะครับ เข้ามากันให้ไวเลยครับ ฝากทุกคนด้วยนะครับ 」

ข้อความที่ 4 : เมื่อปีที่แล้ว เดือน เม.ย. หลังจากลูกชายเข้า ม.ปลาย ก็เริ่มทำข้าวกล่อง แต่หลักๆ ก็ทำแต่ซ้ำๆ จำเจ ข้าวกล่องต่อจากนี้เนี่ยอยากจะลองใช้เรฟจากกับข้าวที่ท่านมิโคโตะชอบ ช่วยบอกหน่อยนะคะว่ามีกี่อย่าง
✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「แบบซ้ำๆ ก็ชอบนะครับ เพราะงั้นทุกครั้งจะมีแบบซ้ำบ้างก็ยังรู้สึกดีใจนะครับ เป็นลูกชายด้วยนี่ครับ เด็กผู้ชายน่ะส่วนใหญ่จะชอบสีน้ำตาล ก็ใส่พวกที่มีสีน้ำตาลลงไป น่าจะชอบนะครับ พวกของทอดอะไรแบบนี้ ผมน่ะคาราอาเกะคือของสุดโปรดเลย ถ้าใส่เข้าไปด้วย จะไม่บ่นซักคำเลย ถ้าไม่ใช่คาราอาเกาะหรอครับ พอ
คิดถึงเรื่องร่างกายแล้วก็จะมีความทุกข์ใจต่างๆ นานาเลยครับ แล้วก็พวกผักเขียวๆ ก็ใส่เข้าไปด้วย บางทีก็อาจจะไม่บ่นเลยก็ได้ ฝั่งคนที่ทำน่ะก็จะกังวลว่าจะโอเคมั้ยนะ จะถูกพูดว่าละเลยหน้าที่มั้ยนะ แต่เด็กผู้ชายน่ะจะแบบ "แค่นี้แหละ" "เอาคาราอาเกะมาให้กินเถอะ" หรือไม่ก็ "ไม่เป็นไรหรอก" ยังไงก็เอาคาราอาเกะใส่ลงไป และใส่ผักด้วยก็ดีนะครับ ประมาณนั้นน่าจะไม่เป็นไรนะครับ การทำข้าวกล่องน่ะเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่นะครับ สู้ๆ กับการทำนะครับ」

แล้วก็เชิญชวนให้ส่งข้อความมาหา และโปรโมตการถ่ายทอดมิโซกิ วันที่ 16 ก.พ. นี้

ข้อความที่ 5 : อยากให้เล่าถึงเพลงคริสต์มาสที่แต่งเมื่อชาติก่อนที่ร้องที่ทัวร์ไฟนอล ท่านมิโคโตะในสมัยเอ๊าะๆ นี่แต่งเนื้อร้องเองหมดเลยหรอคะ อยากฟังเรื่องราวหวานอมเปรี้ยวในช่วงวันรุ่นของท่านมิโคโตะจังเลยค่ะ
✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「ไฟนอลทัวร์ที่จะถูกถ่ายทอดในช่อง WOWOW ในนั้นก็จะได้ฟังเพลงคริสต์มาสกันด้วยครับ ถ้าให้เล่าแบบง่ายๆ คือเป็นเพลงที่ผมแต่งขึ้นในความทรงจำเมื่อชาติก่อน ช่วงประมาณ ม.2 แล้วรอบไฟนอลเป็นวันคริสต์มาสอีฟ ในช่วงทัวร์แต่ละรอบทั่วประเทศ ก็เล่นกีตาร์และร้องเพลงคนอื่นไปหลากหลายเพลงเลย แต่ในแง่ของลิขสิทธิ์จะเป็นไรป่ะนะรอบไฟนอลเนี่ย เลยคิดว่าจะเอาไงดีนะเรื่องเพลง นึกได้เรามีเพลงคริสต์มาสที่ทำไว้เมื่อตอนอายุ 12-13 นี่นา มันเป็นเพลงที่ดีนะครับ ก็พูดกับตัวเองแบบนั้น จริงๆ ผมทำตอนมัธยมก็ถือว่าเป็นความสำเร็จระดับสูงเลยนะครับ ถ้าจะให้ขยายความเรื่องราวของเพลงนี้ ตอนสมัย ม.2 ช่วงวัยรุ่นผมก็มีคนที่ผมแอบชอบ ในช่วงเทศกาลท้องถิ่นใช่มั้ยนะ มีเวทีรวมตัวกันของนักร้องโฟล์กซอง แล้วผมก็เรียกคนที่ผมชอบ แล้วบอกเธอว่าจะเล่นแล้วนะมาดูด้วย แล้วผมก็ร้องเพลงนั้น เสร็จแล้วก็ไปสารภาพรักกับเธอ แล้วก็ได้คำตอบว่าโอเค เย่ๆ แต่จากนั้น 1 สัปดาห์ก็อกหัก มีอะไรเกิดขึ้นมากมายแหละครับ ถ้าเล่าแบบขุดลึกไปอีกอาจจะไปถึงเช้าได้ ตัดจบแค่ตรงนี้พอนะครับ ก็เป็นเพลงที่ทำให้นึกถึงความหวานอมเปรี้ยว หรือความขมกันแน่นะ ก็อยากจะให้ทุกคนตามฟังกันวันที่ 16 ก.พ. นี้ให้ได้นะครับ ฝากด้วยนะครับ พอได้ฟังรายการวิทยุมิโคราจินี้แล้ว อาจจะคิดกันว่า ซิกแซกเป็นวงแบบไหนใช่มัยครับ งั้นลองไปดูกันที่ช่อง WOWOW กันนะครับ อยากให้ชอบกันกันนะครับ แล้วเข้ามาสู่โลกใบเดียวกันนี้ นอกจากนี้ก็ตาม YouTube และ SNS อื่นกันด้วยนะครับ」
 
จบด้วยเพลง Aria

- - - - - - - - - - - - - - - - - - 

13 ก.พ. 25 (เช้าวันที่ 14 ก.พ. 25)

ภาพจากรายการ

พี่ลุง 「เมื่อครั้งที่แล้ว ก็พูดถึงเรื่องการตั้งชื่อเรียกผู้ฟัง ก็กำลังรับสมัครไอเดียอยู่ ส่งมากันได้นะ นี่ก็มีคนส่งมา เช่น มิโคมิ อุซามิมิ ริจุนะ มิโคเมโล อุจิโกะ ขอบคุณนะครับที่ส่งมา แต่จะเอาไงดีน้า ยังตัดสินใจไม่ได้เลย」

ต่อมาเปิดเพลงแรก Promise

ข้อความที่ 1 : ช่วงนี้มีความสุขกับการอยู่บนที่นอนจนไม่สามารถลุกจากที่นอนได้เลยค่ะ จะทำยังไงให้สามารถตื่นได้แบบไม่ตื่นสายคะ ฉันชอบตำนานการมาสายของท่านมิโคโตะค่ะ ช่วยบอกวิธีที่ทำให้เลิกมาสายให้ทีค่ะ

✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า : 「มีความสุขกับที่นอนนะครับ แต่เหมือนจะถามผิดคนแล้วล่ะครับ ทำไงให้ไม่มาสาย มีข้อมูลตรงนั้นอยู่มั้ยนะที่ว่าผมเลิกมาสาย ขอโทษทีเรื่องการมาสายน่ะเป็นเรื่องไม่ดีนะ เรื่องการเข้าวงของริวยะน่ะ มีวันนึงที่ต้องรวมตัวกันเพื่อออดิชั่น ซึ่งเป็นวันสำคัญด้วย เพราะเป็นวันพบกันวันแรก ที่ก็อยากให้เขาเข้ามาร่วมวง แต่วันนั้นผมตื่นสายประมาณ 1 ชม. ไม่ได้อยู่ที่สตูดิโอ แล้วพอสไลด์ตัวเข้าไปก็รีบขอโทษเลย ซึ่งนั่นเป็นเรื่องเล่าเลื่องชื่อเลยนะ แต่ช่วงนี้ไม่ได้สายแบบยิ่งใหญ่มาก แค่ 5 นาที 10 นาที การตื่นยากเย็นน่ะเป็นเรื่องที่แย่ที่สุด งั้นมาขอวิธีทำให้ไม่มาสายจากทุกคนดีกว่า」

ข้อความที่ 2 : ผมชอบซิกแซกเพราะแม่ครับ แล้วก็เริ่มเล่นกีต้าร์มาเป็นปีที่ 2 แล้ว ตอนนี้กีต้าร์ที่มีอยู่ประมาณหมื่นเยนซื้อจากเว็บอเมซอนครับ ตอนนี้อยากได้ตัวใหม่จนทนไม่ไหวแล้ว แล้วท่านมิโคโตะตอนเริ่มซื้อกีต้าร์ตัวแรกด้วยตัวเองคือรุ่นอะไร แล้วซื้อจากร้านขายเครื่องดนตรีร้านไหนหรอครับ ขอคำแนะนำด้วยนะครับ

✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「เพิ่งเล่นกีต้าร์เข้าปีที่ 2 หรอครับ ซื้อตัวแรกมาหมื่นเยนเหรอ ดูท่ากำลังพยายามอยู่เลยนะ อยากได้กีต้าร์ตัวต่อไปนี่แปลว่ากำลังหลงใหลพอตัวอยู่แหละ ของผมน่ะตัวแรกก็ประมาณหมื่นกับอีกกี่พันกว่าเยนนะ แล้วก็เจอนิตยสารอารมณ์แบบมาทำวงดนตรีกัน ก็สั่งออนไลน์กับร้าน Ikebe-Gakki มาเป็นเซ็ตเล็กๆ ที่มีแอมป์ด้วย ของผมก็หมื่นกว่ากับกี่พันนี่แหละ ฝึกไปปีสองปีก็เริ่มอยากได้ตัวใหม่เพิ่ม มีคนหลายๆ แบบนะ บางคนก็ซื้อรวดเดียวแบบแพงๆ เลย 4-5 หมื่นเยน 6 หมื่นเยนก็มี เอา 6 หมื่นเยนก็ได้นะ กำลังดี แต่เพิ่ง ม.2 นี่ ยังทำพาร์ทไทม์ไม่ได้ก็ยากนิดนึง แต่ว่าการได้ซื้อกีต้าร์ที่อยากได้เนี่ยดีนะครับ อาจจะเอาไปคิดๆ ว่าจะเล่นเพลงแนวไหนดีนะ แต่ว่าถ้าจะเล่นในฐานะที่ได้รับอิทธิพลจากวงซิกแซกล่ะก็ต้องใช้ Telecaster ก็จะเล่นเสียง Lound metal ได้ Telecaster นี่มีความเป็นซิกแซกมากกว่าที่คิดเลยนะ ไม่ได้ไปตามทิศทางที่แท้จริง ค่อนข้างผิดทางมั้ยนะ คนที่ทำอะไรแปลกๆ แบบผมเนี่ย จะถูกพูดอยู่เยอะเลยนะว่าทำไมถึงเอา Telecaster ไปเล่นเพลงแบบนั้นได้น่ะ แต่คือมันเท่น่ะครับ ความคิดที่เป็นแนวของเด็ก ม.2 แน่นอนว่าหมื่นเยนนี่แหละกำลังดี แต่มันอาจมีการจูนหลายอย่างที่ไม่พอดีกัน ถ้าจะเอา 6 หมื่นเลยก็ไม่เป็นไรหรอกนะครับ กีต้าร์มือสองที่จะทำให้พัฒนาได้ก็มีนะ แต่มือสองก็อาจจะไม่โอเคก็ได้ อาจจะพังไปครึ่งนึงแล้วก็ได้ เมื่อก่อนเนี่ยผมก็เคยใช้เหมือนกันนะ ปกติมันจะมีอาร์มอยู่ใช่มั้ย (แง่งตรงกลางแถวต้นสาย) ไม้ในส่วนของอาร์มมันผุหมด ตอนอาร์มมิ่งทุกครั้งจูนนิ่งจะมาแค่ครึ่งเสียง ผมนี่เคยใช้ของโบราณโคตรๆ แบบนั้นมาด้วยล่ะนะ นั่นล่ะความผิดพลาดมันก็เคยเกิดขึ้น ก็ไม่ได้จะเป็นคำแนะนำอะไรนะครับ ซื้อยี่ห้อที่ดังๆ ราคาประมาณ 6 หมื่นเยนไปเลยก็ดีไม่ใช่หรอ ถ้ามีเงินพออีกนิดก็ซื้อตัวละแสนหรือแสนห้าไปเลย คิดว่ายังไงก็ไม่เพี้ยนแน่ๆ ลองปรึกษากระเป๋าสตางค์ดูก่อนละกัน ถ้าหากซื้อของดีๆ ตั้งแต่ตอนนี้เลยมันจะเปลี่ยนไปเลยล่ะ จากนี้ไปก็ไปต่อด้วยแรงผลักดันจากซิกแซก ไม่ใช่แค่ซิกแซกนะ วงอื่นๆ ด้วย พยายามเข้านะ มาฝึกซ้อมกันเยอะๆ จากนี้ไปก็เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะ」

ข้อความที่ 3 : ในทัวร์เท็นโต๊ะจิ สนุกมากเวอร์เลย ในเพลง Barinegi sexy green onion มีส่วนของเนื้อร้องที่ร้องว่า Barinegi Barinegi wow sexy มีจุดที่ไม่เข้าใจที่ว่าต้นหอมนั้นน่ะ มันเซ็กซี่หรอคะ ท่าทางตอนที่โบกต้นหอมไปมานั้นเซ็กซี่หรอคะ ก็สงสัยและคุยกับลูกน่ะค่ะ อยากรู้ว่าที่ถูกต้องนั้นคืออะไรกันแน่ค่ะ

✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「ถ้าเป็นหนูๆ ล่ะก็ยังไงดีนะ ก็จะกลุ้มๆ หน่อย มันยากอ่านะ Barinegi Barinegi sexy หรอ ท่าทางตอนโบกต้นหอมมันเซ็กซี่หรอ เนื้อเพลงมันก็มีความหมายลึกมากๆ นะ ถูกใส่ให้มีความหมายลึกๆ เลยอาจจะยากไปสำหรับเด็กๆ แต่ถ้าโตเป็นผู้ใหญ่น่ะก็อาจจะเข้าใจได้ คุณแม่น่ะจริงๆ น่าจะเข้าใจใช่มั้ยล่ะครับ ว่าพอสลับเป็นร่างต้นหอมแล้วโบกต้นหอมมันเซ็กซี่ยังไง ต้องใช้ความรู้สึกแหละ อยากให้ช่วยใช้ความรู้สึกกันนะครับ」

เข้าช่วง โอโตะดามะ

「ปกติเข้าช่วงนี้จะเป็นช่วงที่ผมเลือกเพลงมาให้ฟังกัน แต่ช่วงวาเลนไทน์นี้ก็จะมีโปรเจ็กพิเศษมาให้ทุกคน วันนี้พอวันเปลี่ยนก็จะเป็นวันวาเลนไทน์นะครับ เมื่อสัปดาห์ก่อนก็ได้เล่าเรื่องเกี่ยวกับวาเลนไทน์ไป ที่ญี่ปุ่นเนี่ยจะมีธรรมเนียมที่ผู้หญิงจะให้ช็อกโกแล็ตวาเลนไทน์กับผู้ชาย ผมน่ะไม่มีความคิดอะไรแบบนั้นเลยที่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่จะเป็นผมเนี่ยอยากจะให้ของขวัญอะไรแก่ผู้ฟัง วันนี้เลยจะมอบการแสดงเดี่ยวกีต้าร์แด่ผู้ฟังอันเป็นที่รักของผม ตอนนี้มีกีต้าร์ด้วย แต่ช่วงนี้ไม่ได้เล่นเลย อยากจะดีดเพลงอื่นๆ ดู แต่ฝีมือยังตามเขาไม่ทันเท่าไหร่นะ ลองดีดดู เพลงที่จะเล่นก็เตรียมมาแล้ว (เล่นสดในสตูดิโอจัดรายการ ใครต้องการคลิปเสียงตอนเล่นเพลงนี้ไว้ฟัง ทักมาหลังไมค์ได้) เพลง Namida no kiss ของวง Southern All Stars ที่ผมชอบมากๆ ยากอยู่นะครับร้องเพลงด้วยสภาพแวดล้อมตอนนี้ มันก็จะไม่ค่อยสมูธเท่าไหร่ ช่วยให้อภัยด้วยนะครับ เป็นเพราะผมเองไม่ใช่อะไร เพราะผมเองจริงๆ แบบว่าไม่ค่อยจะยอมนอน เสียงเลยแหบแห้ง เหมือนจะเป็นรสชาติประมาณนั้น อารมณ์แบบคุณคุวาตะ เคสุเกะ (เจ้าของเพลงเมื่อกี๊) ก็ตื่นเต้นนิดนึงนะครับ น่าจะตื่นเต้นกว่าในไลฟ์อีก เล่นกีต้าร์และร้องเพลงในโปรเจ็กวาเลนไทน์ในสภาพแวดล้อมนี้ที่เป็นสตูดิโอกว้างๆ และแสงสว่างๆ แบบนี้ กำลังส่งไปถึงทุกคนใช่มั้ยน้า ผ่านไป 1 เพลงเดี๋ยวมีอีกเพลงที่จะเล่นสำหรับเม็มเบอร์ชิพเท่านั้นนะครับ ยังไงก็ไปลองฟังกันนะครับ」

และพูดถึงการสมัครเม็มเบอร์

ข้อความที่ 4 : ลูกสาวได้เข้าม.ต้นในช่วงใบไม้ผลิปีนี้ ด้วยคำสั่งของรัฐบาลในสมัยฉันน่ะต้องเป็นชุดแบบกะลาสี แต่สมัยนี้จะเป็นชุดเบลซเซอร์ แล้วสมัยที่ยังเรียนอยู่ในชาติก่อนชุดนักเรียนเป็นยังไงบอกหน่อยนะคะ

✨️ พี่ลุงคอมเม้นท์ว่า 「ความทรงจำในชาติก่อนเนี่ย ตอนนี้ผม 2 ขวบน่ะครับ ถ้าพูดถึงความทรงจำในชาติก่อนผมน่ะก็เป็นชุดกะขุรัน (เสื้อดำ กางเกงดำเหมือนในซีรีส์เรื่องโกคุเซน) ทั้ง ม.ต้น ม.ปลายเลย เบลซเซอร์ก็ใฝ่ฝันอยากใส่นะ มันดูทันสมัยดี สมัยนี้ส่วนใหญ่ก็ใส่เป็นแบบเบลซเซอร์กัน แต่ในมังงะเด็กแว้นแยงกี้ รีเวนเจอร์ส ก็ยังเป็นชุดแบบกะขุรันอยู่ แล้วก็จะมีเด็กๆ ที่มองว่าชุดดำแบบนั้นก็เจ๋งดีนี่เพิ่มขึ้นมาอีก อารมณ์แบบ "ข้าก็จะเป็นแบบไมกี้" (บทพูดจากเรื่องไหนซักเรื่อง) แต่ใส่ชุดทกโคไม่ได้นะ ยังไงก็ให้ใส่เครื่องแบบนักเรียนไปโรงเรียนกันนะ ตกลงนี่มันเรื่องอะไรกันแน่ ทรงผมสมัย ม.ต้น จะไว้ผมยาว แต่ไม่ได้ไว้นาน ถ้าช่วง ม.ปลายจะไว้แบบจริงจังเลย และแหวกกลางหน่อย แต่สมัยนี้ก็มีที่นิยมกัน อย่างทำเหมือนสมัยที่นิยมเคป๊อป รู้สึกว่าเยี่ยมเลย ความนิยมของทรงผมเกาหลี ให้ความรู้สึกแบบทรงผมของคนที่ดูจริงจังในสมัยก่อน เป็นตัวผมที่ดูน่ารักในทรงผมแหวกกลางกับชุดกะขุรัน ลองนึกภาพตามดูนะครับ」

จากนั้นพูดถึงเรื่องการดีดกีต้าร์และร้องเพลงแบบนี้เป็นครั้งแรก จะดีใจถ้าทุกคนสนุกไปด้วยกัน และแนะนำการถ่ายทอดมิโซกิ ให้ทุกคนติดตามชม

จากนั้นเปิดเพลงสุดท้าย Boukyku no kanata

- - - - - - - - - - - - - - - - - - 

ต่อสัปดาห์หน้า