ไปคอนเสิร์ตวง WANDS ครั้งที่ 2 และเป็นการเจอพี่ไดชิที่โตเกียวครั้งแรก

วันที่ 30 พ.ค. 2025 

WANDS LIVE TOUR TIME STEW FINAL 

ณ โตเกียวการ์เด้นเธียเตอร์

คลิปหน้าฮอล

จะเขียนถึงโมเม้นท์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ตั้งแต่หน้าฮอล จนถึงในฮอล ซึ่งอาจจะไม่ได้เรียงลำดับถูกต้อง เพราะสติตอนนั้นน่าจะมีไม่มากพอ วันนั้นฝนตกตั้งแต่เช้ายันค่ำ เป็นวันที่ไม่ควรจัดคอนเสิร์ตอย่างยิ่ง ฝนตกไม่เท่าไหร่ ลมพัดแรงจนแทบจะเดินต่อไม่ได้ ร่มต้านทานแรงลมไม่ไหว การเดินเข้าไปจากสถานีรถไฟมันช่างทรมานมาก ช่วงใกล้ๆ บ่าย 2 ครึ่ง เริ่มมีแฟนๆ ต่อแถวรอซื้อ goods และพอถึงเวลาจริง แฟนๆ ก็เริ่มทยอยเข้ามาต่อแถวกันเยอะขึ้น 

ตัวแทนประเทศไทย

เราและเพื่อนอีก 2 ท่าน (ที่รู้จักกันใน ตต ทวต) ก็เป็นตัวแทนประเทศไทย ไปร่วมชมคอนเสิร์ตครั้งนี้ ซึ่งเป็นการพบคณะพี่ไดชิครั้งแรกที่โตเกียวของพวกเรา

Goods

ภาพตัวอย่าง Goods ข้างๆ แถวที่ต่อ

ไม่เห็นว่ามีตัวอย่างของจริงแขวน พาด หรือวางให้ดูเลย มีแต่รูปที่เหมือนใน อฟช ซึ่งในรูปนั้นเหมือนไม่ค่อยพรีเซ้นท์ความสวยงามออกมามากพอ เพราะของจริงนั้น ส่วนตัวคิดว่าดีงามมากเลย เสื้อยืดและเสื้อฮู้ดนั้นเนื้อผ้าดี สีสวย เสื้อยืดไซส์ L ดูไม่ค่อยใหญ่เท่าไหร่ ส่วนฮู้ด XL ถือว่าโอเค ใส่แล้วอุ่นขึ้นนิดนึง กระเป๋าสีขาวใบเล็กตอนแรกไม่ได้ดูไซส์คิดว่าเล็กจิ๋ว แต่ของจริงใหญ่แบบใส่เครื่องสำอางได้เยอะเลย และเนื้อผ้ากับซิป ก็ดีมากๆ อันนี้ประทับใจมากๆ ส่วนพวกพวงกุญแจก็น่ารัก อันที่เป็นคล้ายๆ จี้สีทองรูปโลโก้นาฬิกาก็สวย แต่จิ๋วมากจนเพื่อนทำตกหาย แล้วก็วนต่อแถวไปซื้อซ้ำ

แฟนๆ

มีแฟนๆ ที่รู้จักเราในไอจีมาทักบ้าง เราก็แจกรูปที่เตรียมไว้ให้พวกเขา เจอเพื่อนที่เจอกันที่มิโซกิปีที่แล้วอีกด้วย มีหลายๆ คนที่เอา goods ของไลฟ์เก่ามา ทั้งกระเป๋า ริชแบนด์ เสื้อ และอื่นๆ ด้วย เดินไปส่วนไหนของห้างก็เจอแต่แฟนๆ พี่ไดชิทั้งนั้น

บรรยากาศในห้าง

ร้านอาหารใน Ariake Garden

เปิดเพลงของวงตลอดทั้งวัน เดินไปไหนก็จะได้ยินเพลง แม้แต่เข้าห้องน้ำ สุดแสนจะฟิน แถมมีร้านอาหารที่เปิด MV ของวงด้วย 

จอยักษ์หน้าฮอล

จะสลับภาพของเม็มเบอร์วง 3 คน กับภาพ goods และตัดเข้าโฆษณาอื่นๆ ของห้าง ส่วนป้ายข้างๆ ฮอลก็สลับแบบนี้เหมือนกัน ลำบากนิดนึงเพราะต้องรอให้ภาพรันมาถึงจะได้ถ่ายคู่

เตรียมตัวเข้าฮอล

ช่อดอกไม้แสดงความยินดี

ก่อนเข้าฮอลก็เจอช่อดอกไม้ 4 ช่อถ้วนใกล้ๆ กับที่ขาย Goods และจากนั้นเรากับเพื่อนรวม 3 ชีวิต ก็หาทางเข้าฮอล และได้ที่นั่งระเบียงชั้น 3 (ไกลอยู่) ก็หาทางเข้ากันแบบงงๆ แต่ก็ไม่ได้ยากเย็นมาก คล้ายๆ อารีน่าเมื่อปลายปีที่แล้ว แต่ที่นี่เหมือนเข้าโรงหนังมากกว่า เขาก็ปล่อยให้แฟนๆ เดินเข้าแบบอิสระ แล้วแต่เอ็งเลย มีป้ายก็อ่านป้ายเอา 555 ซึ่งมันก็ไม่ได้แย่อะไร เดินคลำทางไป

บรรยากาศในฮอลก่อนเริ่มแสดง

เวทีก่อนเริ่มการแสดง

เข้าไปก็มีแฟนๆ ที่มาอยู่ก่อนแล้วเกือบเต็มฮอล เห็นสถานที่จริง กับในรูปที่ดูมาก็ไม่ได้รู้สึกว่ากว้างมากขนาดที่คิดไว้ ตรงที่เรากับเพื่อนนั่งเป็นแถวติดเสาระเบียงสามารถเอนตัวไปพิงได้ และไม่มีคนอยู่ข้างหน้า แต่จะเป็นทางเดินเล็กๆ ขั้นระหว่างแถวเรา กับแถวข้างหน้าอีก 5 แถว

เริ่มการแสดง

รอลุ้นไปแบบไม่ตื่นเต้นมาก เพราะมีเพื่อนคุยก็จะไม่เหงา พอถึงเวลาจริงก็แบบ อ้าว!ถึงเวลาแล้วหรอ แล้วไฟในฮอลก็มืดลง มีซาวน์นำขึ้นมา และเพลงแรกก็เริ่มขึ้น คือเพลง Tenshi.. (เพลงเก่ารุ่น 1 ที่อยู่ในอัลบั้ม TIME STEW) ขึ้นมาเพลงแรกยังไม่มีภาพขึ้นจอให้เห็น จะได้ยินแค่เสียงและเห็นร่างศิลปินไกลๆ 😭 แต่เห็นมูฟเม้นท์ชัดเจนอยู่ (ก็อาศัยกล้องส่องทางไกลช่วยเอา) พอเพลงที่ 2 ขึ้นก็เริ่มมีภาพฉายขึ้นจอให้เห็นหน้าใสๆ ของพี่ไดชิ

มูฟเม้นท์พี่ไดชิบนเวทีทำอะไรบ้าง

จำไม่ได้ว่าเพลงไหนทำอะไรแบบแน่ชัด แต่พี่แกชอบหมุนตัว เสื้อพลิ้ว มากกว่า 10 รอบ หมุนทุกครั้งที่ว่าง ชอบเอามือทาบอก ช่วงแรกๆ ไม่ค่อยเห็นรอยยิ้ม แต่มีช่วงนึงยิ้มกว้างจนละลาย (มองจากกล้องส่องทางไกลและจอ) 

หน้าในจอ

โอ้ย!!หน้าเนียนใส จมูกโด่งสูงโปร่งขาวจั๊ว ซูมยังไงก็ไม่เห็นริ้วรอย ทรงผมดี สีหน้าได้ 

โมเม้น์แต่ละเพลง (ไม่เรียงลำดับ)

-honey

เพลงนี้ขึ้นมาแบบไม่ตั้งตัว พี่ไดชิกวักมือเรียกใครบางคนจากข้างเวที หลังจากนั้นช่างกล้องคนหนึ่งก็ถือกล้องตัวใหญ่เข้ามาโคลสอัพพี่ไดชิที่แสนขี้เล่น และวนอยู่อย่างนั้นแบบน่ารักมาก ทำท่ากวนๆ ทะเล้นปนเซะซี่ ถึงท่อนสำคัญคือ "โถ่มาร้าน้าย" โอ้ย!!จะเป็นลม อันที่เล่นไว้ปีที่แล้วอ่า ลืมไปให้หมด อันนี้เหมือนเอาร่างพี่ลุงมาเล่นอ่า เสียงจะสูงไปไหนทั้งเสียงพี่ไดชิ และเสียงกีต้าร์พี่ชิบะ และมีท่อนตลกๆ อยู่ (จำไม่ได้ว่าทำอะไรยังไง แต่ตอนนั้นมันตลกมาก) พี่ไดชิอยู่ซ้ายมือของพี่ชิบะ (รึป่าวนะ) และเหมือนจะอยู่เกือบขวาของเวที (มุมของคนดูหันเข้าเวที) พี่ไดชิทำท่าแบบแม่เสือสาวทำท่าแมวข่วน และเหมือนทำหน้าท่าทางแบบยั่วยวนอ่า ไม่แน่ใจส่ายเอวมั้ย แต่แบบอยากกรี๊ดดังๆ มันแบบทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!จะน่ารักไปไหน เหมือนเขาเป็นตัวเองมากๆ อยากเล่นอะไรก็ปล่อยหมด ที่รอบก่อนๆ บอกว่าเล่นกับควันบนเวที รอบนี้ก็ทำ (แอบอิโรติกนิดนึง555) ควันแบบว่าพุ่งขึ้นมาแถวขาพี่ไดชิ พี่แกก็เหมือนเอาตัวไปเล่นกับควัน หรือเต้นอยู่นี่แหละ เซ็กซี่และกวนมาก

-WONDER STORY 

แอบงงจังหวะ คือก่อนจะเข้าเพลงนี้มีซาวน์สวยๆ ขึ้นมาขั้นระหว่างเพลงก่อนหน้านี้ แล้วก็ขึ้นเพลงนี้มาแบบงงๆ (ฟีลเหมือนควรจะเป็นซาวน์และเพลงเปิดตัว) ปกติตรงท่อนเอื้อนเสียงยาวประจำของเพลงนี้พี่ไดชิจะทำได้ยาวเกือบ 20 วิ แต่รอบนี้สั้นมากจนแปลกใจ แต่ไม่ได้เพี้ยนอะไร

-Refrain

เพลงนี้ไม่ขึ้นจออีกแล้ว ซึ่งต้องอาศัยกล้องส่องทางไกลเอา ไม่งั้นไม่ได้มีโอกาสเห็นหน้าพี่ไดชิที่แสนขมขื่นแน่ๆ ตรง "อุโซะดาโหล่ว" เสียงก็ไม่เพี้ยนนะ

-Koiyose otome

เพลงนี้เป็นเพลงรุ่น 1 ที่พี่ไดชิร้องแล้วน่ารักมากๆ และไม่ค่อยร้องที่ไหน แต่เราดีใจที่เขาร้อง เพราะเป็นเพลงที่เราชอบมากๆ

-WE ALL NEED LOVE

ก่อนจะขึ้นเพลงเหมือนมีซาวน์ที่ฟังแล้วมีบรรยากาศที่รู้เลยว่าจะเข้าช่วงซึ้ง เริ่มเพลงก็มีคาราโอเกะขึ้นที่จอเป็นตัวอักษรญี่ปุ่นปกติ ไปพร้อมกับภาพพี่ไดชิที่กำลังร้องอยู่ แล้วก็มีท่อนที่พี่ไดชิร้องท่อนกลางกับแฟนๆ ซึ่งก็ได้เห็นหน้าพี่ไดชิตอนที่เหมือนจะน้ำตาไหล แล้วกล้องก็ตัดภาพไป เราตาโตเลยอ่า แล้วก็ "ฮื้อ" กันกับเพื่อน แบบว่าอินกับความรู้สึกของเขาอ่า จะร้องตาม

ตอนท้าย

เวทีหลังจบการแสดง

ประกาศการฉายเทปบันทึกการแสดงวันที่ 20 ก.ค. 2025

หลังอังกอร์ เปลี่ยนชุดจากสูทดำเป็นเสื้อยืดแดง เริ่มมี MC ยาวๆ ซึ่งก่อนหน้านี้ MC น้อยมาก (ส่วนใหญ่เราฟังไม่เข้าใจ 555) จากนั้นก็เล่นเพลง 3 เพลงรวมถึง WE ALL NEED LOVE ที่กลายเป็นเพลงปิดท้ายแทน Sekai ga owaru made wa (ส่วนตัวแล้วดีใจมากที่เลิกใช้เพลงนี้เป็นเพลงปิด) หลังจบเพลง WE ALL NEED LOVE นักดนตรีซัพพอร์พก็เข้าหลังเวทีไป และพี่ไดชิกับพี่ชิบะ ก็ขอบคุณแฟนๆ แบบจริงจังจริงใจสุดๆ พี่ไดชิโบกมือให้แฟนๆ ทั้งมุมซ้ายและมุมขวาของเวที ชี้ไปที่คนดู และทำสีหน้าแบบอารมณ์ขอบคุณจริงๆ ดูเขามีความสุขมากๆ จริงๆ ที่ได้โบกมือให้แฟนๆ แบบนั้น แล้วทำอยู่นานมาก ทั้งโบกมือและชี้ไปหาแฟนๆ เและพูดขอบคุณๆๆๆๆ ตลอด และเราก็ส่องกล้องดูเขาไปจนเขาเดินเข้าหลังเวที

ออกจากฮอล

ก็หวังว่าจะได้เทปสีเงิน หรือเทปสายรุ้งนะ จำไม่ได้ว่าโปรยมาในเพลงในไหน ซึ่งก็เหมือนเดิมคือจะได้เฉพาะคนที่อยู่ที่นั่งอารีน่า พวกเรานั้นที่นั่งระเบียงก็หมดหวังล่ะ แต่ที่หวังเพราะรอบมิโซกิมีคนมากองไว้ให้ไง แต่อันนี้ไม่มีเลยแม้แต่เส้นเดียว พอออกไปข้างนอกฝนก็ยังตก ไม่มีวี่แววว่าจะได้อะไรติดมือมา ห้างก็กำลังจะปิด ทำได้เพียงเดินออกจากที่เกิดเหตุไปอย่างสงบ

จบการรายงาน หวังว่าจะได้ไปอีกในอนาคต

✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️✨️